پس از ۴۰۴ روز در مریخ، Perseverance سرانجام چتر نجات خود را پیدا کرد

بیش از ۱۳ ماه پس از فرود کاوشگر Perseverance در مریخ (در ۱۸ فوریه) ۲۰۲۱)، دوربین‌های مریخ‌نورد بالاخره برخی از بخش‌هایی از سیستم فرود مریخ ۲۰۲۰ را که مریخ‌نورد را به سلامت به زمین رساندند، شناسایی کردند.

چتر نجات و پوسته پشتی توسط MastCam-Z از Perseverance، در فاصله دور، درست در جنوب محل فعلی مریخ نورد، تصویربرداری شدند. این تصویر در Sol 404 یا ۶ آوریل ۲۰۲۲ روی زمین گرفته شده است.

معمولاً، مریخ نورد ممکن است در اوایل مأموریت برای گرفتن عکس از بقایای سیستم فرود، یک سفر جانبی کوتاه داشته باشد. اما Perseverance مجبور شد برای رسیدن به منطقه بزرگی از دهانه Jezero که تیم علمی می‌خواست مطالعه کند، در اطراف برخی از زمین‌های خطرناک رانندگی می‌کرد، به نام South Séítah.

این منطقه نزدیک منطقه‌ای بود که چتر نجات و مریخ نورد فرود آمد. بالاخره به آنجا رسید چتر نجات در طول توالی فرود پرتاب شد تا اسکای کرین بتواند مریخ نورد را روی چرخ هایش به سطح پایین بیاورد.

Sol 404: چتر نجات پیدا شد.@NASAPersevere Sol 404 pic.twitter.com/sExaxitYHu

— کوین ام. گیل (@kevinmgill) 10 آوریل ۲۰۲۲

ممکن است چتر نجات حاوی یک پیام مخفی بود که در چین ها و رنگ های مواد پنهان شده بود.

می توانید نقشه تراورس را در زیر مشاهده کنید و در زیر آن تصویری است که توسط دوربین HiRISE در مریخ گرفته شده است. مدارگرد شناسایی که مکان چتر نجات و پوسته پشتی را به همراه مریخ نورد و سایر موارد از فرود نشان می دهد. این تصویر یک روز پس از فرود Perseverance گرفته شده است.

عکس از نقشه موقعیت مکانی Perseverance در Sol 405. (ناسا)

اولین تصویر HiRISE از استقامت در مریخ. (NASA/JPL/دانشگاه آریزونا)

این تصویر HiRISE از مریخ‌نورد Perseverance در سطح مریخ، بخش‌های زیادی از سیستم فرود را نیز نشان می‌دهد. هر قسمت داخلی منطقه ای به عرض حدود ۶۵۰ فوت (۲۰۰ متر) را نشان می دهد.

خود مریخ نورد در مرکز یک الگوی انفجار ایجاد شده توسط Skycrane معلق (که به عنوان “مرحله فرود” برچسب گذاری شده است) قرار دارد که آن را به آنجا پایین آورده است. Skycrane در فاصله ایمن پرواز کرد تا سقوط کند و یک الگوی زباله V شکل ایجاد کرد.

و اکنون، Perseverance در حال عقب نشینی است تا به مکان هدف بعدی برای علم دوم مأموریت برسد. کمپین، منطقه ای که شبیه دلتای رودخانه بزرگ است. انتخاب اول مطالعه سیتای جنوبی، انتخابی بود که تیم انجام داد و می دانست که باید بعداً برای رسیدن به دلتا به عقب برگردند.

استقامت اکنون در یک کمپین رانندگی برای رسیدن به دلتا است و سریعتر از هر مریخ نورد قبلی پیش می رود. ، اگرچه فقط کمتر از یک دهم مایل در ساعت حرکت می کند. Perseverance از یک ویژگی ناوبری خودکار برای ایجاد مسیر استفاده می‌کند و با اختصاص چندین ساعت در روز به رانندگی در زمین‌های بسیار هموار، پیشرفت نسبتاً سریعی دارد.

Perseverance اکنون رکوردهای مریخ نوردهای قبلی را شکسته است. مسافت طی شده در یک روز با رانندگی ۳۱۹.۸ متر در سول ۳۵۱.

کنجکاوی تعدادی از درایوها را بیش از ۱۰۰ متر انجام داد، اما هیچ کدام بیش از ۲۰۰ متر را طی نکرد. این تا حدی به دلیل زمین های صخره ای بود. Opportunity که در سال ۲۰۰۴ فرود آمد، زمین های بسیار صافی داشت که به آن اجازه می داد تنها یک سال پس از فرود، تا ۲۲۸ متر را در یک روز با استفاده از انرژی خورشیدی طی کند.

شما می توانید آخرین اخبار درباره استقامت را در وبلاگ به روز رسانی ماموریت تیم دریافت کنید.

این ویدیوی عالی توسط دکتر استیو راف از دانشگاه ایالتی آریزونا، سیستم فرود و اینکه چرا Perseverance اکنون توانست بخش‌های مختلف را پیدا کند، توضیح می‌دهد.

این مقاله در اصل توسط جهان امروز. مقاله اصلی.