در اینجا دلیل ژنتیکی است که ما سگ های توله سگ را غیرقابل مقاومت می دانیم

سگ ها فقط با قدرت یک نگاه خواهش آمیز و چشم درشت می توانند ما را به دور پنجه های کوچک خود بپیچند. همانطور که مشخص است، این توانایی حداقل تا حدی متعلق به خود ماست.

اخیراً، تیمی از محققان متوجه شدند که ماهیچه‌های «ابرو» که صورت سگ‌ها را به حالت‌های خواهش‌آمیز شایستگی منحرف می‌کنند، معمولاً در گرگ‌ها وجود ندارند. نشان می دهد که آنها پس از اینکه ما انسان ها Canis familiaris را اهلی کردیم بوجود آمدند.

آن باروز، آناتومیست دانشگاه دوکسن، می‌گوید: «حرکت ابروی درونی در سگ‌ها توسط عضله‌ای هدایت می‌شود که به طور مداوم در نزدیک‌ترین خویشاوند زنده آنها، گرگ وجود ندارد.» در آن زمان.

(آن باروز، دانشگاه دوکسن)

“این حرکت باعث می‌شود چشم‌های سگ بزرگ‌تر به نظر برسد و ظاهری کودکانه به آن‌ها می‌دهد. همچنین می‌تواند حرکات صورت انسان‌ها هنگام غمگینی را تقلید کند،” افزوده روانشناس تکاملی بریجت والر از دانشگاه پورتسموث، بریتانیا.

اما روشی که ما تغییر کرده ایم دوستان باهوش سگ بیشتر از عمق پوست است.

باروز و همکارانش از آن زمان بر اساس تحقیقات خود در مورد ابروها، دریافتند که سگ ها نه تنها ماهیچه های متفاوتی با گرگ دارند، بلکه ساختار ماهیچه های صورت آنها نیز متفاوت است. حتی ترکیب درونی ماهیچه‌های صورت سگ تغییر کرده است و به طرز عجیبی شبیه ماهیچه‌های ما است.

نمونه‌های رنگ‌آمیزی از عضله اطراف دهان (orbicularis oris) در زیر نشان می‌دهد که سگ‌ها و انسان‌ها هر دو دارای فیبرهای عضلانی سریع انقباض بیشتری هستند. (لکه های تیره) نسبت به الیاف کند انقباض (حباب های روشن)، در حالی که برای گرگ ها برعکس است.

گرگ، سگ و انسان با نمونه‌های بافت عضلانی مربوطه. (Anne Burrows/Duquesne University/iStock.)

همانطور که اشاره شد، فیبرهای تند انقباض به سرعت پاسخ می‌دهند – عالی برای بالا بردن ابروها یا پارس کردن – اما سریع‌تر نیز خسته می‌شوند. ماهیچه های کند انقباض، حرکات پایدار را برای مدت طولانی تری نگه می دارند، مانند حرکاتی که برای زوزه گرگ لازم است.

“این تفاوت ها نشان می دهد که داشتن فیبرهای عضلانی سریعتر به توانایی سگ برای برقراری ارتباط موثر با مردم کمک می کند.” گفت باروز. “در طول فرآیند اهلی‌سازی، انسان‌ها ممکن است سگ‌ها را به‌طور انتخابی بر اساس حالات چهره‌ای که شبیه حالات صورت خودشان بود، پرورش دهند، و با گذشت زمان، ماهیچه‌های سگ می‌توانستند “سریع‌تر” شوند و ارتباط بین سگ‌ها و انسان‌ها را بیشتر مفید کنند.”

به زمانی که پیوند ما با این حیوانات آغاز شد، در دوران شکارچی و گردآوری بشریت تا ۴۰،۰۰ سال یا بیشتر پیش، واضح است که ارتباطات سریع بین گونه ای مزیت بقای خود را در برابر شکارچیان متقابل فراهم کرده است.

با چنین فشار قوی برای برقراری ارتباط بهتر با انسان، انتخاب طبیعی همچنین توانایی سگ ها برای درک ما را تقویت کرد. از برخی جهات، شاید حتی بهتر از آن چیزی که بتوانیم یکدیگر را درک کنیم. برای شروع، همراهان سگ ما می توانند بفهمند چه زمانی دروغ می گوییم و به طور غریزی احساس روحی ما را حس می کند و به آن واکنش نشان می دهد.

“سگ ها در پیوند متقابل خود با انسان از سایر پستانداران منحصر به فرد هستند، که می تواند از طریق نگاه متقابل نشان داده شود، چیزی که چیزی است. ما بین انسان و سایر پستانداران اهلی مانند اسب یا گربه مشاهده نمی‌کنیم،” گفت باروز.

تاریخ مشترک طولانی مدت ما با این حیوانات، شراکتی را ایجاد کرده است که بر خلاف سایرین است، که طی هزاران سال تغییرات توسعه یافته و پیشرفت کرده است. تا امروز مزایای متعدد را برای ما فراهم کنید. در طول این مدت، سگ‌ها بر تکامل ما نیز تأثیر گذاشته‌اند – پیوند ما در ژن‌های ما نوشته شده است.

به خوبی ثابت شده است که انسان‌ها، حتی در سنین پایین، ذاتاً به چهره‌ای کودکانه کشیده می‌شوند – مجموعه‌ای از صفات نوزادی که به عنوان “طرحواره کودک” شناخته می شود. این ویژگی‌ها شامل سر نسبتاً بزرگ در مقایسه با اندازه بدن، چشم‌های درشت و بینی کوچک می‌شود – ویژگی‌های مشترک بسیاری از بچه‌های حیوانات، از جمله سگ‌ها و خودمان.

اسکن‌های مغزی چهره‌های نوزاد را نشان داده است – صرف نظر از میزان ارتباط آنها برای ما هستند – در فیزیولوژی عصبی ما به ما ضربه بزنید. آنها رفتار پرورشی ما را روشن می کنند. داده‌های پناهگاه‌های حیوانات نشان می‌دهد که این موضوع در مورد سگ‌ها نیز صدق می‌کند: سگ‌هایی که دارای ویژگی‌های صورت با طرح‌واره‌های کودک پیشرفته هستند، بیشتر پذیرفته شود.

متاسفانه، تمایل ذاتی ما به انسان-کودک-ناز نیز باعث رنج زیادی در میان برخی از حیوانات خانگی محبوب ما شده است. در حالی که به تدریج برخی از نژادها را به شکل هوی و هوس خود تغییر شکل می دهیم، در طول نسل های زیادی به طور ناخواسته آنها را با مشکلات پزشکی شدیدی رها کرده ایم.

پرورش برای سگ های کوچکتر (با سرهای بزرگتر) نیز باعث شده است باعث شد برخی از نژادها بیشتر مستعد بیماری قلبی شوند. پرورش چهره‌های صاف‌تر و بچه‌مانند باعث شده است که دیگران مانند پاگ‌ها و بولداگ‌ها برای انجام ابتدایی‌ترین عملکرد روزمره تلاش کنند: تنفس.

شما می توانید ببینید که چقدر به طرز تکان دهنده ای با برخی از نژادها در کمتر از ۱۰۰ سال اینجا. خبر خوب این است که اکنون ما از اینکه چقدر قدرتمند می توانیم تکامل آنها را شکل دهیم، آگاه هستیم، می توانیم انتخاب های بهتری برای آنها داشته باشیم. ما حداقل تا این حد به سگ‌ها مدیونیم.

یافته‌های اولیه ساختار عضلانی در نشست سالانه انجمن آمریکایی