ما حتی شواهد بیشتری داریم که بلوک های ساختمانی زندگی از فضا به زمین آمده اند

ما هنوز نمی دانیم که اولین حیات چگونه بر روی زمین پدیدار شد. یک پیشنهاد این است که بلوک های ساختمانی از فضا به اینجا رسیده اند. اکنون، یک مطالعه جدید بر روی چندین شهاب سنگ غنی از کربن به این ایده اضافه کرده است.

با استفاده از تکنیک‌های جدید و بسیار حساس آنالیز این شهاب‌سنگ‌ها، تیمی به سرپرستی دانشمندان دانشگاه هوکایدو در ژاپن، ترکیبات آلی را شناسایی کردند که ستون فقرات مولکول‌های اسید نوکلئیک را تشکیل می‌دهند که در تمام زندگی مشترک است. آن را بدانید – DNA و RNA.

محققان سه شهاب سنگ غنی از کربن را تجزیه و تحلیل کردند: شهاب سنگ مورچیسون که در سال ۱۹۶۹ در استرالیا فرود آمد، شهاب سنگ موری که در سال ۱۹۵۰ در کنتاکی فرود آمد، و شهاب سنگ دریاچه تاگیش که در سال ۲۰۰۰ به زمین افتاد و در بریتیش کلمبیا فرود آمد.

در حالی که شهاب سنگ ها کاملاً به سیاره ما برخورد کردند. اخیراً، آنها صخره های فضایی واقعاً قدیمی هستند که احتمالاً آرو بوده اند دوم در مراحل اولیه منظومه شمسی یا حتی قبل از آن.

شهاب‌سنگ‌های غنی از کربن گنجینه ای از ترکیبات آلی هستند. وقتی نوبت به ظهور مولکول‌های DNA و RNA روی زمین می‌رسد، ترکیباتی که ما به‌ویژه به آن‌ها علاقه‌مندیم، هسته‌ها هستند – بیت‌هایی که روی هم چیده می‌شوند و زنجیره‌های طولانی اطلاعات ژنتیکی را تشکیل می‌دهند.

دو دسته اصلی از نوکلئوبازها وجود دارد: پیریمیدین ها و پورین ها. به لطف حساسیت فوق‌العاده تکنیک‌های آنالیز، نویسندگان مطالعه جدید چندین پیریمیدین را در نمونه‌های شهاب‌سنگ خود شناسایی کردند که قبلاً شناسایی نشده بودند.

“ما طیف گسترده‌ای از نوکلئوبازهای پیریمیدین و ایزومرهای ساختاری آن‌ها را شناسایی کردیم. هر دو عصاره مورچیسون، که اکثر آنها قبلاً در شهاب‌سنگ‌ها شناسایی نشده بودند، تیم در مقاله خود می نویسد.

(chromatos/Getty Images)

آزمایش هایی که شبیه سازی شده بودند. محتویات مواد فضایی وجود هسته‌های مختلف را در خارج نشان می‌دهد، و این نشان می‌دهد که این دسته از ترکیبات آلی در همه جا در محیط‌های فرازمینی هم در داخل و هم در شما وجود دارند. tside منظومه شمسی، تیم می نویسد .

چرا این ترکیبات اینقدر مهم هستند؟ رشته های DNA و RNA دارای یک “ستون ستون فقرات” ساختاری هستند که از یک زنجیره قند-فسفات تشکیل شده است. نوکلئوبازها خود را به این قندها متصل می کنند. در DNA، آنها به روش‌های خاصی جفت می‌شوند و «پله‌هایی» را در نردبان مارپیچ‌شکل تشکیل می‌دهند.

(Wikimedia Commons/ CC BY-SA 3.0)

نوکلئوبازهای پورین و پیریمیدین به دلیل ساختار و انواع پیوندهای هیدروژنی که می توانند تشکیل دهند، همیشه در داخل DNA به یکدیگر متصل می شوند. این بدان معناست که نسبت نوکلئوبازهای پورین و پیریمیدین همیشه در مولکول DNA ثابت است.

این هسته‌ها از طریق واکنش‌های فتوشیمیایی در میان مواد مختلف در فضا پدید آمده‌اند، حتی قبل از شکل‌گیری منظومه شمسی.

نویسندگان پیشنهاد می‌کنند. که در اواخر دوره بمباران سنگین زمین اولیه، تقریباً ۴ تا ۳.۸ میلیارد سال پیش، طیف متنوعی از این بلوک‌های ساختمانی را می‌توان از طریق برخورد شهاب‌سنگ به سیاره ما رساند.

“بنابراین، هجوم در نظر گرفته می‌شود که چنین مواد آلی نقش مهمی در تکامل شیمیایی مرحله اولیه زمین داشته‌اند، می نویسند.

به عنوان ماموریت های نمونه به سیارک های ریوگو و Bennu اطلاعات بیشتری را در اختیار ما قرار می دهد مواد زمینی برای مطالعه.

نمونه‌های آلوده به محققان این امکان را می‌دهد تا بیشتر مشخص کنند که آیا این مولکول‌ها می‌توانستند توسط شهاب‌سنگ‌ها به اینجا آورده شده باشند. ما نمی توانیم صبر کنیم.

این تحقیق در Nature Communications.