تعجب! مار و زهر عنکبوت به اندازه ای که ما فکر می کردیم عقیم نیستند

باکتری ها موجودات کوچکی هستند. آن‌ها می‌توانند در برخی از عجیب‌ترین و غیرقابل‌هوش‌ترین مکان‌های سیاره ما زندگی کنند – بیابان های خشک، سمی دریاچه های اسیدی، حتی در اعماق پوسته زمین زیر کف اقیانوس.

اما دانشمندان به تازگی یک زیستگاه جدید و بسیار غیرمنتظره برای میکروب های کوچک مقاوم کشف کرده اند: زهر مارها و عنکبوت ها. این با آنچه ما فکر می کردیم می دانستیم در تضاد است. چنین سم‌هایی حاوی ترکیبات ضد میکروبی هستند، که دانشمندان تصور می‌کردند به این معنی است که محیط‌های استریلی هستند که هیچ میکروبی نمی‌تواند در آن رشد کند.

برعکس این کشف به این معنی است که باکتری‌هایی که باعث عفونت می‌شوند می‌توانند قبل از اینکه قربانی شود حتی در زهر وجود داشته باشند. گاز گرفته شده، نشان می دهد که هرکسی که توسط مار یا عنکبوت گزیده می شود، ممکن است نیاز به درمان عفونت نیز داشته باشد.

“ما دریافتیم که تمام مارها و عنکبوت های سمی که آزمایش کردیم DNA باکتریایی در زهر خود داشتند.” یادداشت های زیست شناس مولکولی Sterghios Moschos از دانشگاه نورثومبریا در بریتانیا.

“ابزارهای تشخیصی رایج نتوانستند این باکتری ها را به درستی شناسایی کنند – اگر شما به این باکتری ها آلوده شده باشید، پزشک آنتی بیوتیک های اشتباهی را به شما می دهد و به طور بالقوه شرایط را بدتر می کند. “

اگرچه ما برای مدت طولانی فکر می کردیم که زهر باید استریل باشد، نیش های عفونی وجود ندارد. تی تا سه چهارم قربانیان مارگزیدگی دچار عفونت در زخم های نیش می شوند. اینها معمولاً به عفونت ثانویه ناشی از باکتری هایی نسبت داده می شوند که در دهان مار زندگی می کنند و در مدفوع طعمه او باقی می مانند.

اما، مطالعات اخیر نشان داده است که دهان مارها باقی مانده است. مارهای غیر سمی عقیم‌تر از مارهای سمی بودند – با توجه به ترکیبات ضدمیکروبی موجود در سم – عجیب است و باکتری‌های موجود در آن احتمالاً بومی هستند و از میکروبیوت‌های طعمه مستعمره نشده‌اند.

Moschos و همکارانش می‌خواستند بدانند که آیا سم و غدد سمی می‌توانند منبع باکتری‌های اضافی باشند یا خیر، و اگر چنین است، چگونه میکروب‌ها برای زندگی در محیطی که برای آنها باید بسیار خصمانه باشد، سازگار شدند.

آنها نمونه‌برداری کردند. دستگاه سم و سم زایی پنج گونه مار: پفک زا Bitis arietans، مار کبری گردن سیاه Naja nigricollis، سر نیزه معمولی بوترپس آتروکس، مار زنگی پشت الماس غربی آتروکس کروتالوس و تایپان ساحلی Oxyuranus scutellatus.

آنها همچنین از دو گونه عنکبوت نمونه برداری کردند – Poecilotheria regalis و رتیل پرنده خوار صورتی ماهی سالمون برزیلی. Lasiodora parahybana – و شروع به جداسازی و بررسی میکروب‌ها از سم کنید.

برخی از میکروب‌های موجود در دهان مارها احتمالاً دهانی یا محیطی بودند، اما برخی از آنها هم در غدد سم و هم در غدد سم یافت شدند، از جمله در یکی از گونه‌های مار، یک باکتری معمولی که در دستگاه گوارش انسان یافت می‌شود، انتروکوکوس فکالیس.

این عالی بود، زیرا تیم می‌توانست آن را با E مقایسه کند. نمونه‌های فکالیس در بیمارستان‌ها یافت شد.

“زمانی که DNA آنها را توالی‌یابی کردیم، به وضوح باکتری‌ها را شناسایی کردیم و متوجه شدیم که برای مقاومت در برابر سم جهش یافته‌اند. این فوق‌العاده است زیرا زهر مانند کوکتل آنتی‌بیوتیک است. و با آنها بسیار غلیظ است، فکر می کردید که باکتری ها شانسی ندارند. .northumbria.ac.uk/pressreleases/study-reveals-evidence-that-bacteria-can-live-in-snake-and-spider-venoms-3183992″ target=”_blank” rel=”noopener noreferrer”>موشوس می گوید.

“ما همچنین مستقیماً مقاومت E. faecalis ..  را در برابر خود سم آزمایش کردیم و آن را با یک ایزوله کلاسیک بیمارستانی مقایسه کردیم: ایزوله بیمارستانی این ایزوله را تحمل نکرد. اصلاً سم، اما دو جدایه ما با خوشحالی در بالاترین غلظت سمی که می‌توانستیم به سمت آنها پرتاب کنیم، رشد کردند.”

با توجه به اینکه یک کلنی باکتری چقدر سریع می‌تواند ایجاد شود مقاومت به آنتی بیوتیک، و چقدر میکروب‌ها این کار را انجام می‌دهند، شاید جای تعجب نباشد. با این حال، شگفت‌زده یا نه، نتایج نشان می‌دهد که درمان گزش‌های آلوده توسط حیوانات سمی ممکن است به سادگی درمان عفونت ثانویه نباشد، به دلیل سازگاری میکروب‌ها.

اما، این سازگاری‌ها ممکن است به ما نیز کمک کند. ابزار جدیدی برای درک مقاومت آنتی بیوتیکی و نحوه دور زدن آن در شرایط دیگر.

“با بررسی مکانیسم های مقاومتی که به زنده ماندن این باکتری ها کمک می کند” می گوید زیست شناس مولکولی -نویسنده استیو به‌طور بالقوه از طریق مهندسی پپتیدهای سم ضدمیکروبی، می‌توانیم راه‌های کاملاً جدیدی برای حمله به مقاومت چند دارویی پیدا کنیم.

این تحقیق در طیف میکروبیولوژی.