دانشمندان مرغ مگس خوار را از کوهی بالا بردند تا ببینند تغییرات آب و هوایی با آنها چه می کند

از آنجایی که دما در سرتاسر جهان به طور چشمگیری تغییر می کند، حیات وحش اغلب مجبور به جابجایی برای یافتن زیستگاه های مناسب می شوند – و دانشمندان سخت تلاش می کنند تا بفهمند که چه تعداد از گونه ها ممکن است در تلاش برای یافتن خانه جدید با مشکل مواجه شوند.

حیواناتی که به زمین‌های مرتفع می‌روند با دو مشکل روبرو هستند: دمای سردتر و هوای رقیق‌تر و غنی از اکسیژن کمتر (بنابراین تنفس سخت‌تر می‌شود). در یک مطالعه جدید، گروهی از مرغ مگس خوار آنا (Calypte anna) در یک سفر حدود ۱۲۰۰ متری (۴۰۰۰ فوت) بالاتر از زیستگاه معمولی خود گرفته شدند.

عجیب است که نرخ متابولیک مرغ مگس خوار در واقع با شناور شدن آنها کاهش پیدا کرد. آنها همچنین مدت‌های کوتاه‌تری را با راندمان کمتر پرواز کردند، به احتمال زیاد به دلیل کمبود اکسیژن بیشتر.

در حالی که دمای آینده می‌تواند گرم‌تر باشد، در حال حاضر ارتفاعات خنک‌تر بر الگوهای خواب مرغ مگس‌خوار اثر سردکننده دارند. زمانی که پرندگان چرت می‌زدند، بیشتر وارد نوعی خواب زمستانی می‌شدند که متابولیسم آن‌ها را نیز به طور متوسط ​​حدود ۳۷ درصد کاهش می‌داد.

تیم تحقیق می‌گوید که حداقل در مورد مرغ مگس‌خوار رفتن به زمین‌های مرتفع چالش مهمی است.

“نتایج ما نشان می‌دهد که در دسترس بودن کمتر اکسیژن و فشار هوای پایین ممکن است چالش‌های دشواری برای غلبه بر پرندگان مگس خوار باشد که در نتیجه افزایش دما به سمت بالا حرکت می‌کنند، به خصوص اگر کمی وجود داشته باشد. محققین در مقاله منتشر شده.

این پرندگان در حال حاضر مجبور به جابجایی خانه های خود در واکنش به افزایش دما هستند و در حال حاضر می توان آنها را در ارتفاعات بین ۱۰ پیدا کرد. -۲۸۰۰ متر (یعنی ۳۳-۹۱۸۶ فوت). که مسافت و دامنه دما را پوشش می دهد، اما تیم تحقیقاتی علاقه مند بود که ببیند آیا حد بالایی وجود دارد یا خیر.

برای این مطالعه، ۲۶ مرغ مگس خوار از سراسر آن محدوده ارتفاع فعلی جابجا شدند و آنها همه کم و بیش به یک اندازه برای سازگاری تلاش کردند. با این حال، این مطالعه نشان داد که افرادی که از ارتفاعات بالاتر هستند، قلب‌های بزرگ‌تری برای گردش بهتر اکسیژن در بدن دارند.

محققان از روش‌های مختلفی برای اندازه‌گیری سطح خواب و میزان متابولیسم در مرغ مگس‌خوار استفاده کردند. قیف های پر از شربت برای تغذیه پرندگان و در عین حال نظارت بر مصرف اکسیژن آنها به طور همزمان.

تولید دی اکسید کربن در طول خواب نیز ثبت شد که یکی دیگر از شاخص های میزان متابولیسم است. مرغ مگس خوار حداقل ۸۷.۵ درصد از شب را در حالت خواب آلودگی یا خواب زمستانی صرفه جویی در انرژی می گذراند، در حالی که این میزان در حالت عادی ۷۰ درصد است. باز هم، بدون توجه به اینکه مرغ مگس خوار از چه ارتفاعی گرفته شده بودند، این ثابت بود.

“به این معنی است که حتی اگر آنها از یک نقطه گرم یا خنک باشند، وقتی هوا فوق العاده سرد است از خفگی استفاده می کنند. جالب است،” بوم شناس آستین اسپنس از دانشگاه کانکتیکات می گوید.

پرندگان مگس خوار به دلیل سبک زندگی پرانرژی خود، در این مورد سوژه های مطالعه عالی هستند. آنها می‌توانند با انواع شرایط آب و هوایی مقابله کنند. ، اما به نظر می رسد که نقل مکان به زمین های بالاتر ممکن است فراتر از آنها باشد – مگر اینکه آنقدر آهسته این کار را انجام دهند تا بدنشان بتواند سازگار شود.

با این حال، گونه ها لزوماً مجبور نیستند این کار را انجام دهند. برای یافتن دمای خنک‌تر به زمین‌های بالاتر بروید، زیرا آنها همچنین می‌توانند عرض جغرافیایی خود را تغییر دهند – و محققان فکر می‌کنند که این مرغ‌های مگس خوار ممکن است در نهایت مجبور شوند بیشتر به شمال سفر کنند.

نویسندگان مطالعه همچنین پیشنهاد می‌کنند که مطالعات و مدل‌های آینده نباید. به سادگی به دما به عنوان محرکی برای جابجایی گونه ها نگاه کنید. عوامل دیگری از جمله آب و در دسترس بودن اکسیژن نیز باید در نظر گرفته شوند.

“برای درک کامل ظرفیت یک گونه برای تغییر در پاسخ به گرم شدن آب و هوا، ارزیابی عملکرد فیزیولوژیکی آن بسیار مهم است. در محدوده فعلی آن و مقایسه آن با عملکرد فراتر از توزیع فعلی،” محققان را بنویسید.

این تحقیق در مجله زیست شناسی تجربی.