به نظر می رسد گیاهان با گرفتن “تصمیمات مخفی” قوانین بیوشیمی را زیر پا می گذارند.

محققان به تازگی فرآیند ناشناخته‌ای را کشف کرده‌اند که «تصمیم‌های مخفی» گیاهان را در هنگام آزاد کردن کربن به جو می‌گیرد.

«ما دریافتیم که گیاهان تنفس خود را به روشی کنترل می‌کنند که ما انجام دادیم. بیوشیمیست گیاهی دانشگاه استرالیای غربی -millar”>هاروی میلار به ScienceAlert گفت.

“این درست در مرحله قبل از اینکه آنها تصمیم بگیرند ترکیبی به نام پیرووات را بسوزانند و CO_۲ را دوباره به اتمسفر بازگردانند، انجام می شود.”

سیتریک اسید (یا اسید تری کربوکسیلیک) نامیده می‌شود و به همان اندازه برای زندگی مهم است.

میلار به ScienceAlert گفت: «پیرووات آخرین نقطه برای تصمیم‌گیری است.

“شما می توانید آن را بسوزانید و CO_۲ آزاد کنید، یا می توانید از آن برای ساخت فسفولیپیدها، روغن های گیاهی ذخیره شده، اسیدهای آمینه و سایر چیزهایی که برای ساختن زیست توده نیاز دارید استفاده کنید.”

این کشف هنگام کار بر روی یک ارگانیسم مدل گیاهی کلاسیک به نام تال کریس (Arabidopsis thaliana) انجام شد. محققان، رهبری کردند. توسط دانشمند مولکولی گیاهی دانشگاه استرالیای غربی، Xuyen Le، پیرووات را با C13 (یک ایزوتوپ کربن) برچسب گذاری کرد تا مکان جابجایی آن در طول چرخه اسید سیتریک را ردیابی کند و دریافت که پیرووات از منابع مختلف به طور متفاوتی استفاده می شود.

این بدان معناست که گیاه در واقع می‌تواند منبع پیروات را ردیابی کند و مطابق با آن عمل کند، یا انتخاب کند که آن را آزاد کند یا آن را برای اهداف دیگر نگه دارد.

“ما دریافتیم. که یک حمل و نقل روی میتوکندری، پیرووات را به سمت تنفس هدایت می‌کند تا CO_۲ آزاد کند، اما پیرووات ساخته شده به روش‌های دیگر توسط سلول‌های گیاهی برای ساخت زیست توده نگهداری می‌شود – اگر ناقل مسدود شود، گیاهان از پیرووات مسیرهای دیگر برای تنفس استفاده می‌کنند. لی گفت.

“پیرووات وارداتی منبع ارجح برای تولید سیترات بود.”

این توانایی برای تصمیم گیری، این تیم پیشنهاد می کند، قوانین عادی بیوشیمی را زیر پا می گذارد، جایی که به طور معمول، هر واکنش یک رقابت است و فرآیندها کنترل نمی‌کنند که محصول کجا می‌رود.

“کانال‌سازی متابولیک با آشکار کردن واکنش‌هایی که این‌گونه رفتار نمی‌کنند، این قوانین را زیر پا می‌گذارد، اما تصمیم‌های تعیین‌شده‌ای در فرآیندهای متابولیک هستند که محافظت می‌شوند. میلار می‌گوید از واکنش‌های دیگر.

: «این اولین کانال متابولیکی نیست که تاکنون پیدا شده است، اما نسبتاً نادر هستند، و این اولین شواهدی است که نشان می‌دهد یکی از این کانال‌های متابولیک را کنترل می‌کند. در تنفس.”

اگرچه گیاهان ذخایر فوق‌العاده‌ای از CO_۲  هستند – جنگل‌ها به تنهایی حدود ۴۰۰ گیگا تن کربن ذخیره می‌کند —هر مولکول CO_۲ که توسط گیاهان جذب می‌شود، نگهداری نمی‌شود. حدود نیمی از دی اکسید کربنی که گیاهان می گیرند دوباره به اتمسفر آزاد می شود.

توانایی گیاهان برای ذخیره کمی دی اکسید کربن در این فرآیند می تواند بسیار جذاب باشد. راهی برای کمک به مشکلات تغییر آب و هوا ما.

همانطور که ما به فکر ساختن و پرورش گیاهان برای آینده هستیم، نباید فقط به این فکر کنیم که چگونه آنها می توانند غذا و غذای خوبی برای سلامتی ما باشند، بلکه همچنین باید به این فکر کنیم که آیا می توانند ذخیره کننده کربن خوبی برای سلامت جوی باشند که همه ما در آن زندگی می کنیم. میلار به ScienceAlert گفت.

چنین عایق بندی آینده هنوز در راه است، زیرا محققان به تازگی این فرآیند بیوشیمیایی را کشف کرده اند. اما اگر بتوانیم روش تصمیم‌گیری گیاهان در مورد ذخیره‌سازی کربن را ربوده باشیم، این می‌تواند بخشی از پازل بزرگ‌تر کاهش تغییرات آب و هوایی باشد.

این تحقیق در گیاهان طبیعت.