باز کردن بسته بندی، آسیاب کردن، غذا خوردن – تاریخ اروپایی مومیایی ها واقعاً آزاردهنده است

چرا مردم فکر می کردند که آدمخواری برای سلامتی آنها مفید است؟ پاسخ، نگاهی اجمالی به عجیب‌ترین شکاف‌های تاریخ اروپا دارد، در زمانی که اروپایی‌ها شیفته مومیایی‌های مصری بودند.

اول از این باور که بقایای انسان‌های خرد شده و خرد شده می‌توانند هر چیزی را از طاعون ببونیک گرفته تا سردرد را درمان کنند و سپس با ایده‌های وحشتناکی که مردم ویکتوریا درباره سرگرمی‌های بعد از شام داشتند، رانده شد، باندپیچی شد. اجساد مصریان باستان از قرون وسطی تا قرن نوزدهم موضوع شیفتگی بود.

شیدایی مومیایی

ایمان به اینکه مومیایی‌ها می‌توانند بیماری را درمان کنند، قرن‌ها مردم را به خوردن چیزی سوق داد که طعم وحشتناکی داشت.

مومیا، محصول ایجاد شده از اجساد مومیایی شده، یک ماده دارویی بود که برای مصرف قرن‌ها توسط غنی و فقیر، موجود در مغازه‌های داروخانه‌ها، و از بقایای مومیایی‌هایی که از مقبره‌های مصری به اروپا آورده شدند.

توسط t داروسازان قرن دوازدهم از مومیایی های زمین برای خواص دارویی اخروی خود استفاده می کردند. مومیایی ها برای ۵۰۰ سال آینده یک داروی تجویز شده بودند.

کوزه ای که برای نگهداری مومیا استفاده می شود. (Wikimedia Commons, CC BY)

در دنیای بدون آنتی‌بیوتیک، پزشکان برای درمان بیماری‌ها جمجمه، استخوان و گوشت را برای درمان بیماری‌ها از سردرد به کاهش تورم یا درمان طاع .

همه قانع نشدند. گی دو لا فونتن، پزشک سلطنتی، شک داشت که مومیا دارویی مفید باشد و مومیایی های جعلی ساخته شده از دهقانان مرده در اسکندریه را در سال ۱۵۶۴ دید. او متوجه شد که می توان مردم را فریب داد. آنها همیشه از مومیایی‌های باستانی واقعی استفاده نمی‌کردند.

اما جعلی‌ها یک نکته مهم را نشان می‌دهند: تقاضای مداوم برای گوشت مرده برای استفاده در پزشکی و تهیه مومیایی‌های واقعی مصری وجود داشت. نمی‌توانستیم این را برآورده کنم.

داروپزشکی و گیاه‌پزشک هنوز داروهای مومیایی در قرن هجدهم توزیع می‌کردند.

داروهای مومیایی

همه پزشکان فکر نمی‌کردند خشک، مومیایی‌های قدیمی بهترین دارو را ساخته‌اند. برخی پزشکان معتقد بودند که گوشت و خون تازه نشاطی که مردگان دیرین فاقد آن بودند.

این ادعا که تازه به بهترین وجه حتی نجیب زادگان را متقاعد می کرد. پادشاه چارلز دوم پس از تشنج داروهای ساخته شده از جمجمه انسان را مصرف کرد و تا سال ۱۹۰۹، پزشکان معمولاً از جمجمه انسان برای درمان استفاده می کردند. شرایط عصبی.

برای نخبگان سلطنتی و اجتماعی، خوردن مومیایی داروی سلطنتی مناسب ، همانطور که پزشکان ادعا کردند مومیا از فراعنه ساخته شده است. سلطنتی ها حق التالیف می خوردند.

شام، نوشیدنی، و نمایش

در قرن نوزدهم، مردم دیگر از مومیایی برای درمان بیماری استفاده نمی کردند، اما ویکتوریایی ها میزبان “میهمانی های باز کردن بسته بندی” بودند که در آن اجساد مصری بودند. برای سرگرمی در مهمانی های خصوصی باز می شود.

اولین سفر به مصر در سال ۱۷۹۸ کنجکاوی اروپایی ها را برانگیخت و به مسافران قرن ۱۹ اجازه داد تا مومیایی های کامل را به مصر بیاورند بازگشت به اروپا خارج از خیابان خرید > در مصر.

ویکتوری ها مهمانی های خصوصی dedi برای باز کردن بقایای مومیایی‌های مصر باستان انجام شد.

رویدادهای اولیه باز کردن بسته‌بندی حداقل از اعتبار پزشکی برخوردار بود. در سال ۱۸۳۴، جراح توماس پتیگرو یک مومیایی را در کالج سلطنتی باز کرد. جراحان در زمان او، کالبد شکافی و عملیات در ملاء عام و این باز کردن فقط یک رویداد پزشکی عمومی دیگر بود.

به زودی، حتی تظاهر به تحقیقات پزشکی نیز از بین رفت. در حال حاضر مومیایی ها دیگر دارویی نبودند، بلکه هیجان انگیز بودند. میزبان شامی که می‌توانست در حین باز کردن بسته‌بندی، حضار را سرگرم کند، به اندازه‌ای ثروتمند بود که یک مومیایی واقعی داشته باشد.

هیجان دیدن گوشت و استخوان‌های خشک شده که به‌عنوان بانداژ بیرون می‌آیند به این معنی بود که مردم به سمت این بسته‌بندی‌ها هجوم می‌آورند، چه در یک مکان خصوصی. خانه یا تئاتر یک جامعه دانش آموخته. یعنی نوشیدنی قوی مخاطبان با صدای بلند و قدردانی برخورد کردند.

نفرین مومیایی

مهمانی های باز کردن مومیایی با شروع قرن بیستم به پایان رسید. به نظر می رسید هیجان های وحشتناک بد سلیقه و ویرانی اجتناب ناپذیر بقایای باستان‌شناسی تاسف‌انگیز به نظر می‌رسید.

سپس کشف مقبره توت‌خامن باعث شد شور که هنر دکو در همه چیز، از نقوش درها در ساختمان کرایسلر تا شکل ساعت طراحی شده توسط Cartier. مرگ ناگهانی لرد کارناروون در سال ۱۹۲۳، حامی اکسپدیشن توتانخامن، به دلایل طبیعی بود، اما به زودی به یک خرافه جدید نسبت داده شد – “نفرین مومیایی”.

مومیایی های مدرن

در سال ۲۰۱۶، جان جی. جانستون مصر شناس، میزبان اولین بازکردن عمومی یک مومیایی از سال ۱۹۰۸. بخشی از هنر، بخشی علمی، و بخشی نمایش، جانستون بازآفرینی همه جانبه ای از آنچه که در یک بازکردن بسته بندی ویکتوریایی بود خلق کرد.

این تا جایی که ممکن بود بی مزه بود، با همه چیز از Bangles’ Walk Like a Egyptian که با بلندگوی بلند بازی می کرد تا صدای شرکت کنندگان با جین مستقیم.

مومیایی فقط یک بازیگر بود. در باند پیچیده شده بود، اما این رویداد یک ترکیب حسی هولناک بود. این واقعیت که این رویداد در بیمارستان سنت بارت در لندن رخ داد، یادآور مدرنی بود که مومیایی‌ها از حوزه‌های بسیاری از تجربیات، از پزشکی تا وحشتناک عبور می‌کنند.

امروزه، بازار سیاه قاچاق آثار باستانی – از جمله مومیایی‌ها – ارزش دارد. حدود ۳ میلیارد دلار آمریکا.

هیچ باستان شناس جدی یک مومیایی را باز نمی کند و هیچ پزشکی خوردن آن را پیشنهاد نمی کند. اما فریب مومیایی همچنان قوی است. آنها هنوز برای فروش هستند، هنوز مورد بهره برداری قرار می گیرند و هنوز یک کالا هستند.

مارکوس هارمز، استاد در آموزش مسیرها، دانشگاه کوئینزلند جنوبی.

این مقاله از مکالمه تحت مجوز Creative Commons. مقاله اصلی.