نقد و بررسی مینی فر فریر کویزینارت

مقدمه

سرخ کردن در هوا که به طور فزاینده ای محبوب است، گزینه سالم تری برای ترد کردن غذا است. در حالی که برخی از دستگاه ها به طور خاص بر روی سرخ کردن هوا تمرکز می کنند، برخی دیگر – مانند اجاق کوچک سرخ کن هوای Cuisinart – ترکیبی از عملکردها را ارائه می دهند که شامل کباب کردن، پختن، برشته کردن و برشته کردن می شود.

کویزینارت اجاق کوچک هوا سرخ کن هوا نسبتاً بزرگ و نسبتاً قدرتمندی دارد که می‌خواهد برای تمام نیازهای پخت و پز تا چهار نفر یک مرحله‌ای باشد، اگرچه حفره آن فقط برای پرنده‌های کوچکتر و یک کیک کوچک شش سوراخه مناسب است. مافین نیست – سینی. کنترل‌های آن آنالوگ هستند و بنابراین استفاده از آن آسان است، اما عدم افزایش در شماره‌گیرها نیز باعث ایجاد ابهام می‌شود.

طراحی و ویژگی‌ها

• خارجی و داخلی به راحتی تمیز می شود
• همراه با یک سبد سرخ کن بادی، سینی پخت و قفسه فر 
• عدم افزایش شماره گیری انتخاب دما و زمان را پیچیده می کند

طراحی مینی اجاق هوای سرخ کن Cuisinart بیشتر یادآور یک فر کوچک است تا سرخ کن بادی. قاب حجیم، اگرچه نه چندان سنگین، به این معنی است که فضای نسبتاً زیادی – بیشتر از بیشتر سرخ کن‌های هوا – روی میز شما اشغال می‌کند. سپس دوباره، به نظر می رسد که آرزوی یک اجاق ثانویه یا قابل حمل (با دستگیره های حمل داخلی در طرفین آن) است.

بدنه فلزی آن با فضای صنعتی قدیمی، روکش پودری خاکستری دارد که در برابر اثر انگشت نفوذ ناپذیر است. با استفاده از تم مات، دستگیره در و لهجه های اطراف دستگیره ها فلزی برس خورده است. تنها ناهماهنگی، تزئینات پلاستیکی براق با رنگ فلزی است که در اطراف دکمه نور و نشانگر LED خارجی یافت می شود. پنجره دید با توجه به اندازه فر سخاوتمندانه است و بدون انعکاس زیاد قابل مشاهده است.

داخل دارای هر دو عنصر گرمایش بالا و پایین و دو شیار مختلف برای پخت و پز است، با فضای ۴۵ میلی متری بین دو سطح. لوازم جانبی شامل سینی پخت ۳۲۰×۲۸۵ میلی‌متری و قفسه فر، و همچنین یک سبد سرخ‌کن بادی ۲۹۰×۲۵۰ میلی‌متری است که به‌خوبی روی سینی پخت قرار می‌گیرد، بنابراین سینی فر می‌تواند دو برابر شود. هیچ یک از این لوازم جانبی قابل شستشو در ماشین ظرفشویی نیستند، که به خصوص در مورد سبد سرخ کردنی که به سختی خیسانده می شود، چالش برانگیز است.

پانل کنترل از چهار دستگیره – یک تایمر، دما، عملکرد و توستر – و یک سوئیچ برای نور داخلی تشکیل شده است که فقط در حین پخت و پز کار می کند.

محدوده تایمر مکانیکی از ۵ دقیقه تا ۶۰ دقیقه است که با افزایش ۵ دقیقه مشخص شده است. در حالی که ۵، ۱۵، ۲۵، و غیره، دقیقه ها با یک نقطه مشخص می شوند، ۱۰، ۲۰، ۳۰، و غیره، دقیقه ها نوشته می شوند و این چالشی است که نشانگر را دقیقاً در کجا هدف قرار دهید – چه رسد به اینکه چه کاری باید انجام دهید. زمان پخت مورد نظر مثلاً ۱۸ دقیقه است. برای زمان‌بندی دقیق یا پختن اقلام ظریف، بهتر است یک تایمر جداگانه تنظیم کنید یا مراقب غذا باشید – این کار به لطف نور حفره روشن بسیار آسان است.

دستگاه کلید روشن/خاموش ندارد و فرآیند گرمایش در اینجا با تنظیم تایمر فعال می‌شود (به‌جای انتخاب رایج یک عملکرد خاص). پس از فعال شدن، تایمر صدای تیک تاک ظریفی را منتشر می کند، اگرچه به احتمال زیاد توسط صدای فن داخلی تا حد زیادی از بین می رود. پس از تکمیل، تایمر صدای زنگ می‌زند تا به شما هشدار دهد که پخت دستگاه به پایان رسیده است.

اعتبار تصویر (بررسی های مورد اعتماد)

دکمه دما چالش مشابهی را برای تایمر ایجاد می‌کند، زیرا تنها ۹۰ درجه سانتی‌گراد، ۱۲۰ درجه سانتی‌گراد، ۱۵۰ درجه سانتی‌گراد، ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد، ۲۱۰ درجه سانتی‌گراد و ۲۳۰ درجه سانتی‌گراد بدون خط افزایشی در دید نوشته می‌شوند. اما، برخلاف تایمر، این دستگیره قابل لمس نیست، بنابراین نمی‌توانید افزایش‌ها را نیز حس کنید.

دستگاه عملکرد دارای نمادهایی برای کارکردهای Keep Warm، Paninis & Toasties، Grill، Toast، Bake، Roasts & Pizza و Airfry است که در دفترچه راهنما به همراه لوازم جانبی و موقعیت سینی پیشنهادی برای هر عملکرد توضیح داده شده است. تفاوت اصلی بین این هفت عملکرد در تنظیم شدت فن و اینکه کدام یک از دو عنصر گرمایش فعال می شود نهفته است.

در نهایت، دستگیره مکانیکی توستر شبیه به صفحه‌هایی است که در یک توستر پیدا می‌کنید – به شما امکان می‌دهد یک تنظیم سایه از ۱ تا ۶ را انتخاب کنید (که اساساً با چند دقیقه برشته کردن مطابقت ندارد).

عملکرد

• غذا به سرعت و به شدت قهوه ای می شود
• هنگام پختن غذاهای مرطوب تراکم روی میز می چکد
• پیش گرم کردن با افزودن ۵ دقیقه به زمان پخت کار می کند

اولین آزمایش من پختن ۸۰۰ گرم چیپس پخته شده خانگی با سه قاشق غذاخوری روغن به مدت ۲۰ دقیقه در دمای ۲۰۰ درجه سانتی گراد بود که طبق توصیه کتابچه راهنما برای چیپس های دستی برش داده شده است. برای رسیدن به نتیجه یکنواخت تر، چیپس ها را در ۱۰ دقیقه و دوباره در ۱۵ دقیقه هم زدم. در ۱۵ دقیقه، برخی به خوبی ترد می کردند، در حالی که برخی دیگر هنوز کمی رنگ پریده بودند. پس از ۵ دقیقه دیگر (که در واقعیت به دلیل ماهیت نادقیق تایمر بیشتر شبیه به ۶ دقیقه ۳۰ ثانیه بود)، چیپس ها آماده شدند: از بیرون به طرز دلپذیری قهوه ای و ترد می شدند در حالی که داخل آن نرم باقی می ماند.

عملکرد سرخ کردن با هوا نیز برای پختن چهار عدد بیکن در دمای ۲۰۰ درجه سانتیگراد مفید بود که ۶ دقیقه طول کشید. برخلاف سرخ کردن معمولی، در اینجا به روغن نیازی نیست، و آن را به یک وعده غذایی سالم تر تبدیل می کند.

من وقتی تکه‌های ذرت را روی لپه در دمای ۲۰۰ درجه سانتی‌گراد به مدت ۱۳ دقیقه سرخ می‌کردم، از کمی روغن استفاده می‌کردم، در حالی که آنها را حدود ۸ دقیقه در زمان پخت برگرداندم. لپه ها از بیرون کمی چروکیده و کاملاً ترد بیرون آمدند، و مرا به این فکر انداخت که شاید دمای ۱۸۰ درجه سانتیگراد کافی باشد، اما هنوز طعم آبدار و کاراملی دارند – مثل تازه از کباب.

اعتبار تصویر (بررسی های مورد اعتماد)

هنگام پختن چیپس یخ زده، دما را تا ۲۲۰ درجه سانتیگراد افزایش دادم. بعد از ۱۵ دقیقه، چیپس ها کاملا قهوه ای شدند. توصیه راهنما ۱۰-۱۵ دقیقه در دمای ۲۳۰ درجه سانتی گراد بود. شاید زمان پخت کمی کوتاه‌تر مناسب باشد، اما خوشحالم که برای حداکثر دما نرفته‌ام.

یکی از چیزهایی که در حین سرخ کردن در هوا متوجه شدم – به خصوص با سیب زمینی آب پز شده – مقدار تراکم جمع شده در داخل لیوان بود. این منجر به خروج مقداری بخار از کناره‌های درب فر شد و گودال‌های کوچکی از آب روی میز کار تشکیل شد. دفترچه راهنما در واقع در مورد این تجمع تراکم هشدار می دهد، اما هیچ راه حلی برای آن ارائه نمی دهد.

برای آزمایش عملکرد گریل، مقداری فرانکفورت را در دمای ۲۰۰ درجه سانتیگراد به مدت ۵ دقیقه و ۲۶ ثانیه پختم (یعنی ۵ دقیقه). آنها به خوبی انجام شده اند، اما ای کاش دستورالعمل های بیشتری در مورد انتخاب دمای گریل وجود داشت.

اعتبار تصویر (بررسی های مورد اعتماد)

به طرز عجیبی، من همچنین مجبور شدم دمایی را برای عملکرد برشته کردن انتخاب کنم. من عاقلانه یک نان نسبتاً کم ۱۵۰ درجه سانتیگراد را برای برشته کردن نان برگر نصف شده انتخاب کردم. تنظیم سایه ۲ حدود ۳ دقیقه ۳۰ ثانیه طول کشید و منجر به یک رنگ قهوه ای طلایی دلپذیر شد.

برای پخت، دفترچه راهنما توصیه می‌کند که پنج دقیقه به زمان پخت اضافه کنید تا پیش‌گرم شود و فقط زمانی که این زمان تمام شد، غذا را در فر قرار دهید. در قالبی که در طبقه پایینی قرار داشت، مقداری براونی را با دمای ۱۸۰ درجه سانتیگراد به مدت ۲۰ دقیقه (پس از ۵ دقیقه از قبل گرم کردن) پختم. نتیجه کمی زیاده‌روی بود و نیاز به مراقبت از غذا در حین استفاده از این دستگاه و شاید انتخاب دمای پایین‌تر و/یا زمان پخت کوتاه‌تر از حد معمول را ثابت کرد.

آیا باید آن را بخرید؟

این دستگاه برای افرادی که به دنبال فر دوم یا قابل حمل با عملکرد سرخ کردن هوا هستند عالی است.

This appliance isn’t suitable for someone seeking a specialist air fryer with auto programmes.