کوزه های بازیابی شده از اقیانوس اسرار شراب روم باستان را فاش می کند

بر اساس کوزه‌هایی که از اقیانوس در نزدیکی بندر سان فلیس سیرسئو به دست آمد، انگورهای محلی و قیرهای وارداتی ممکن است هنجارهای شراب‌سازان در امتداد سواحل ایتالیا در دوره روم بوده باشد.

سه کوزه شراب یا آمفور مختلف، بازیابی و تجزیه و تحلیل شدند، که به محققان بینش مفیدی در مورد شیوه‌های تولید شراب در این منطقه خاص در قرن‌های ۱ تا ۲ قبل از میلاد، بخشی از اواخر گرکو، داد. -دوره ایتالیک.

آنچه این تحقیق را به ویژه قابل توجه می کند این است که برخی از آخرین تکنیک های تجزیه و تحلیل شیمیایی را با سایر روش های مورد استفاده در باستان شناسی ترکیب می کند تا اطلاعات بیشتری در مورد این کوزه ها کشف کند که در غیر این صورت ممکن است.

محققان در مقاله منتشر شده.

یکی از تکنیک های آزمایشگاهی مورد استفاده در اینجا ترکیبی از کروماتوگرافی گازی و طیف سنجی جرمی، روش های مختلف جداسازی بود. g و شناسایی نشانگرهای شیمیایی در یک ماده – در این مورد، روی بقایای آلی باقی مانده در شیشه ها آموزش داده شده است.

محققان همچنین به دنبال گرده های به دام افتاده در آن باقی مانده بودند. این نوع تجزیه و تحلیل قبلاً انجام شده است، اما نه اغلب در کوزه های شراب مانند این، و به ندرت با هدف تلاش برای درک بافت تاریخی گسترده تر برای یک مصنوع.

مطالعه دقیق گرده انگور نشان داد که از کوزه‌ها برای تهیه شراب قرمز و سفید استفاده می‌شد و از گیاهان محلی استفاده می‌شد – البته مشخص نیست که آیا این گیاهان در آن زمان اهلی شده‌اند یا نه.

در همین حال، آثار کاج نشان می‌دهد که از آن برای استفاده از آن استفاده می‌شده است. شیشه ها را ضد آب و شاید هم برای طعم دادن به شراب. به گفته محققان، زمین قیر که شامل کاج می‌شود، از خارج از منطقه، احتمالاً از کالابریا یا سیسیل، تهیه شده است.

برخی از دانه های گرده مورد استفاده در مطالعه. (Chassouant و همکاران، PLOS One، ۲۰۲۲)

“وجود گرده و زغال چوب باعث درک بهتر در مورد منشاء زمین می شود، دستیابی به آن تنها از طریق تجزیه و تحلیل باقیمانده آلی غیرممکن است،” محققان می نویسند.

یافته ها در اطراف بندر San Felice Circeo، در حدود ۹۰ کیلومتری (۵۶ مایلی) جنوب شرقی رم، شامل انواع سرامیک ها و مصنوعات دیگر است. باستان شناسان فکر می کنند که این منطقه ممکن است نزدیک یک کانال رومی بوده باشد.

در حالی که محققان نمی توانند در مورد همه نتایجی که در مطالعه خود به دست آورده اند مطمئن باشند، آنها توانسته اند بیشتر از این پیش بروند. به دلیل طیف وسیعی از روش‌های بین رشته‌ای مورد استفاده در بررسی ترکیب شیمیایی آنچه در این کوزه‌ها باقی مانده است.

این به معنای ترکیب تخصص‌های شیمیایی و گیاه‌شناسی با دیگر سوابق تاریخی و باستان‌شناسی و مطالعات قبلی در مورد کوزه‌های شراب است. اینها – فراتر از تجزیه و تحلیل شیمیایی برای حفاری در تاریخ اطراف مصنوعات.

“با استفاده از رویکردهای مختلف برای کشف محتوا و ماهیت لایه پوشش آمفوره های رومی، ما نتیجه گیری را در درک شیوه های باستانی بیشتر از یک رویکرد واحد انجام داده ایم.” می‌گویند محققان.

این تحقیق در PLOS One.