این موجود آبزی گیج کننده می تواند قدیمی ترین خویشاوند شناخته شده در بین مهره داران باشد

به نظر می‌رسد موجود عجیبی که بیش از نیم میلیارد سال پیش در اقیانوس‌های زمین لخته شده است، نخستین خویشاوند مهره‌دارانی است که تا به امروز پیدا کرده‌ایم.

این موجودات yunnanozoans نامیده می‌شوند که قدمت آنها به کامبرین اولیه می‌رسد. حدود ۵۱۸ میلیون سال پیش دیرینه شناسان کشف کرده اند که ویژگی های غضروفی یافت شده در بقایای فسیل شده آنها با مهره داران مدرن قابل مقایسه است.

این نشان می‌دهد که این حیوانات مهره‌داران ساقه‌ای هستند، یک گروه خواهر منقرض شده برای گروهی که مهره‌داران امروزی از آن منشأ می‌گیرند.

“قوس‌های حلقی یک نوآوری کلیدی است که احتمالاً وجود دارد. contributed to the evolution of the jaws and braincase of vertebrates,” تیم به رهبری Qingyi Tian از دانشگاه علوم نانجینگ و آکادمی علمی نانجینگ چینی و انجمن علمی دانشگاه نانجینگ چینی به رهبری Qingyi Tian از دانشگاه علوم نانجینگ و آکادمی چینی. ممکن است حاوی قدیمی‌ترین شواهد فسیلی باشد که تکامل اولیه قوس‌ها را محدود می‌کند، با این حال همبستگی آن با مهره‌داران هنوز مورد بحث است.

“با بررسی نمونه‌های اضافی در تکنیک‌های ناشناخته قبلی… شواهدی پیدا کردیم که قوس‌های شاخه‌ای yunnanozoan نتیجه گیری غضروف سلولی با ماتریکس خارج سلولی تحت سلطه میکروفیبریل‌ها، ویژگی‌ای که تاکنون مختص مهره‌داران در نظر گرفته می‌شد.”

ردیابی تکامل مهره‌داران تا آغاز تیره‌شان کار دشواری برای دانشمندان بوده است. در طی صدها میلیون سال، آثار زندگی فرسایش یافته و تنزل یافته است. اگر شرایط مناسب باشد، می‌توان فسیل‌ها را پشت سر گذاشت، اما اغلب تفسیر آنها بسیار سخت است، به ویژه برای بسیار قدیمی، بسیار عجیب.

یونانوزوئن ها بسیار قدیمی و بسیار عجیب هستند. برای دهه‌ها، دانشمندان بر اساس مطالعات و رقابت‌ها در مورد اینکه این موجود در درخت حیات کجا قرار می‌گیرد، متحیر بوده‌اند. تفسیر فسیل‌های باستانی بازیابی شده از Maotianshan Shales در چین.

به امید روشن شدن این موضوع بود که تیان و همکارانش مطالعه ۱۲۷ تازه جمع آوری شده را آغاز کردند. فسیل‌های yunnanozoan.

این فسیل‌ها در معرض طیف وسیعی از تکنیک‌ها قرار گرفتند که قبلاً برای یون‌نوزوئن‌ها استفاده نشده بود، از جمله میکروتوموگرافی اشعه ایکس، میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری، رامان. طیف سنجی، و نگاشت عناصر طیف سنجی پراکنده انرژی. نتایج آنها جزئیات ناشناخته قبلی را در مورد آناتومی yunnanozoans نشان داد.

قوس حلقی ساختاری است که در طول رشد جنینی موجودات مهره‌دار یافت می‌شود و پیش‌ساز تعدادی از قسمت‌های مختلف صورت و فک است. بسته به ارگانیسم.

در ماهی، این قوس ها به عنوان قوس های شاخه ای شناخته می شوند و برای آبشش ها پشتیبانی می کنند. دانشمندان بر این باورند که در اجداد مهره داران، قوس حلقی از یک میله غضروفی بدون اتصال تکامل یافته است. اگرچه زمان و چگونگی ظهور آن ناشناخته است.

۷ جفت قوس شاخه ای متقارن دو طرفه قبلاً در یونانوزوئن ها شناسایی شده بود. تیان و همکارانش نگاه دقیق‌تری به ساختارهای میکروسکوپی این میله‌ها و نحوه چیدمان آنها در بدن انداختند.

آنها دریافتند که هفت جفت قوس موجود در فسیل‌ها شبیه یکدیگر هستند. و اینکه آنها توسط میله‌های افقی پشتی و شکمی به هم متصل شده‌اند و ساختاری سبد مانند را تشکیل می‌دهند.

آنها همچنین دریافتند که قوس‌های شاخه‌ای از غضروف در یک ماتریکس میکروفیبریل فشرده تشکیل شده‌اند. آنها دریافتند که این میکروفیبریل ها مشابه میکروفیبریل های موجود در بافت همبند مهره داران هستند. این ترکیبی از ویژگی هایی است که به طور گسترده در مهره داران مدرن وجود دارد: غضروف در یک ماتریکس میکروفیبریل، قوس های شاخه ای، و وجود میله های افقی در انتهای قوس های شاخه ای.

علاوه بر این، یک ساختار سبد مانند از اسکلت حلقی را می توان در برخی از ماهی های بدون آرواره مدرن مانند لامپری ها و ماهی هاگ فیش یافت.

“دو نوع اسکلت حلقی – انواع سبد مانند و جدا شده – در مهره داران کامبرین و زنده وجود دارد.” تیان گفت. این نشان می‌دهد که شکل اسکلت‌های حلقی، تاریخچه تکاملی اولیه پیچیده‌تری نسبت به آنچه قبلاً تصور می‌شد، دارد.»

شواهد این تیم برای ساختارهای مهره‌دار در این حیوانات مرموز قانع‌کننده است. اگرچه به طور مستقیم با مهره‌داران امروزی مرتبط نیست، اما یونانوزوئن‌ها ممکن است به تابیدن نور به تکامل مهره‌داران کمک کنند.

“اگرچه زیست‌شناسان تکاملی مشغول تعقیب جد افسانه‌ای بوده‌اند که همه چیز را در مورد طرح بدن مهره‌داران توضیح می‌دهد، شاید برعکس باشد. تتسوتو میاشیتا، دیرینه‌بیولوژیست از موزه طبیعت کانادا، در یک مقاله مرتبط نوشت: یک رویکرد معقول.» =MCMID%3D91196085935417329474603991401538090131%7CMCORGID%3D242B6472541199F70A4C98A6%2540AdobeOrg%7CTS%3D1657170657&_ga=2.243522757.1771990876.1656889290-1154345832.1638937760″>Perspective. میاشیتا در این تحقیق شرکت نداشت.

“به عبارت دیگر، سفر پر پیچ و خم به سوی مهره‌داران مدرن را می‌توان با پر کردن درخت خانواده با اشکال آناتومیکی متفاوت و ناپیوسته، که توسط استنتاج فیلوژنتیکی به جای نظریه هدایت می‌شود، به بهترین شکل درک کرد. “

مقاله این تیم در Scienceمنتشر شده است. >.