یک ناهنجاری «بسیار هیجان‌انگیز» که در آزمایش اصلی کشف شد، می‌تواند خبر بزرگی برای فیزیک باشد

مطالعاتی در مورد نوسانات نوترینوها در آزمایشگاه ملی لوس آلاموس ایالات متحده در دهه ۱۹۹۰ متوجه شکاف هایی در زمان بندی شد. از این تلنگر که فضایی را برای طعم چهارم باقی می‌گذارد، طعمی که در میدان ضعیف هسته‌ای به اندازه موجی نمی‌شود.

در سکوت، طعم استریل نوترینو تنها نمایان می‌شود. با یک مکث کوتاه در تعاملاتش.

BEST از منابع نوترینوی کیهانی در زیر یک مایل سنگ در کوه‌های قفقاز روسیه محافظت می‌شود. این دارای یک مخزن دو محفظه ای از گالیم مایع است که با صبر و حوصله نوترینوهای فوران شده از هسته کروم تابیده شده را جمع آوری می کند.

پس از اندازه گیری میزان گالیمی که در هر مخزن به ایزوتوپ ژرمانیوم تبدیل شده بود، محققان می توانند کار کنند. به عقب برای تعیین تعداد برخورد مستقیم با نوترینوها در حالی که نوترینوها از طریق طعم الکترونی خود در نوسان بودند.

مشابه با “ناهنجاری گالیوم” خود در آزمایش لوس آلاموس، محققان یک پنجم تا یک چهارم ژرمانیوم کمتر از حد انتظار محاسبه کردند. اشاره به کسری در تعداد مورد انتظار الکترون نوترینوها.

این به این معنی نیست که با قاطعیت بگوییم که نوترینوها برای مدت کوتاهی طعمی استریل به خود گرفته بودند. بسیاری از جستجوهای دیگر برای ذره کوچک رنگ پریده با دست خالی انجام می شود این احتمال را باز کنید که مدل‌های مورد استفاده برای پیش‌بینی تحولات تا حدی گمراه‌کننده باشند.

این خود چیز بدی نیست. اصلاحات در چارچوب اصلی فیزیک هسته‌ای می‌تواند پیامدهای مهمی داشته باشد و به طور بالقوه شکاف‌هایی را در مدل استاندارد که می تواند به توضیح برخی از اسرار بزرگ باقیمانده علم منجر شود.

اگر این واقعاً نشانه نوترینوی استریل باشد، ممکن است در نهایت شواهدی مبنی بر وجود ماده ای در جهان داشته باشیم. مقادیر بسیار زیاد، اما تنها یک گودال گرانشی در تار و پود فضا ایجاد می کند.

این که آیا این مجموع ماده تاریک باشد یا صرفاً تکه ای از پازل آن، به آزمایشات بیشتر بر روی ارواح ترین ذرات ارواح بستگی دارد.

این تحقیق در Physics Review Letters منتشر شده است. و بازبینی فیزیکی C.