گزارش می‌گوید، ما باید از هم‌اکنون شروع به آماده‌سازی کنیم که چگونه تغییرات آب و هوایی ممکن است به تمدن پایان دهد

گمانه زنی در مورد مرگ بشریت ورزشی است که ما انسان ها از همیشه از آن لذت برده ایم. ما مذاهب را بر اساس امیدهای آخرت شناختی خود می سازیم، داستان های تخیلی را از ترس های دیستوپیایی خود می بافیم، و حتی ترانه هایی درباره پایان جهان همانطور که می شناسیم می نویسیم.

بنابراین جای تعجب است که در بحبوحه یک بحران آب و هوایی جهانی که همه چیز از سلامت افراد گرفته تا پایداری کل اکوسیستم ها و منابع آنها را تحت تاثیر قرار می دهد، فجایع بالقوه جهانی تا این حد مورد بررسی قرار نگرفته اند.

گزارشی که اخیراً در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است. /em> استدلال می‌کند که زمان آن فرا رسیده است که بدترین سناریوها را جدی بگیریم و یک برنامه بازی محکم در مورد اینکه چه اتفاقی می‌افتد در صورت فروپاشی – یا در واقع، زمانی که – روش فعلی زندگی ما بیفتد، داشته باشیم.

“تغییر آب و هوا در هر رویداد انقراض دسته جمعی نقش داشته است. به امپراتوری های سقوط کرده کمک کرده است. لوک کمپ، نویسنده اصلی این گزارش، می‌گوید می‌گوید، حتی دنیای مدرن نیز با یک موقعیت خاص اقلیمی سازگار است. ، محققی با مرکز مطالعات خطر وجودی دانشگاه کمبریج در بریتانیا.

“مسیرهای فاجعه به اثرات مستقیم دمای بالا، مانند رویدادهای شدید آب و هوایی محدود نمی شود. اثرات ضربه‌ای مانند بحران‌های مالی، درگیری‌ها و شیوع بیماری‌های جدید می‌تواند فاجعه‌های دیگری را به همراه داشته باشد و بهبودی از بلایای احتمالی مانند جنگ هسته‌ای را مختل کند.”

سواره نظام آخرالزمانی قدیمی به گفته نویسندگان مقاله، آفت، جنگ، و قحطی باید شریک جدیدی را شامل شود: آب و هوای شدید.

تاریخ اخیر پیش‌نمایشی دزدکی از آنچه همه‌گیری‌ها، بی‌ثباتی اقتصادی، و کمبود غذای جهانی ممکن است به بشریت داده است. همانطور که ترکیب می شوند به نظر می رسند. در حالی که نتایج زیبا نیستند، ساختارهای تمدن جهانی نسبتاً دست نخورده باقی می مانند.

اما در برخی مواقع، آن ساختارهایی که به ما اجازه می دهند چنین طوفانی را تحمل کنیم، فرو می ریزند.

همه‌گیری‌های متوالی به‌عنوان کمبود غذا، انسان‌ها را در تماس نزدیک‌تر با مخازن بیماری‌های مشترک انسان و دام؛ قحطی‌ها در کنار جنگ‌هایی که توزیع غذا را برای سال‌ها و سپس دهه‌های متوالی محدود می‌کند؛ تورم فراری در حالی که اقتصادها برای مقابله با راه‌های جدید تلاش می‌کنند. انجام کسب و کار در شرایط داغتر و ویران شده از فاجعه جهان.

“میانگین دمای سالانه ۲۹ درجه در حال حاضر حدود ۳۰ میلیون نفر را در صحرای آفریقا و ساحل خلیج فارس تحت تاثیر قرار می دهد،”

“>

مشکل آنقدر نیست که ما نتوانیم چنین نتایجی را تصور کنیم. هشدارها جدید نیستند.

همانطور که توسط یوهان راکستروم، مدیر مؤسسه تحقیقات تأثیرات آب و هوایی پوتسدام، توضیح داده شد. ما به طور فزاینده ای درک می کنیم که سیاره ما موجودی پیچیده تر و شکننده تر است. ما باید فاجعه را محاسبه کنیم تا از آن اجتناب کنیم.”

به گفته دانشمندان، مشکل همین است. مدیریت ریسک خوب فقط شامل پیش بینی سناریوهای محتمل نیست، بلکه محافظت در برابر سناریوهایی است که دارای این خطر هستند. بدترین تأثیر را.

به طور خوش بینانه، ممکن است همه چیز را تغییر دهیم و آن را کمی بیشتر به عقب برگردانیم. ترکیب کاملی از تغییر رفتار، اقدامات سیاستی و نوآوری حتی ممکن است به افزایش دمای فلات به سطوحی کمک کند که نمی تواند افزایش یابد. هر شش ماه ما را با یک فاجعه جدید بمباران کنید.

اگر اوضاع به همین منوال پیش برود – که هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC) اطمینان بالایی دارد – تقریباً به طور قطع می‌توان انتظار داشت که بین سال‌های ۲۰۳۰ تا ۲۰۵۲ به طور متوسط ​​۱.۵ درجه گرم‌تر در مقایسه با سطوح ماقبل صنعتی باشیم.

با این حال، تقریباً یک در پنج احتمال وجود دارد که اتمسفر حدود ۵۶۰ قسمت در میلیون (ppm) دی اکسید کربن در دمای جو باشد. باز هم چند درجه گرمتر خواهد بود. از ماه مه امسال، به ۴۲۰ رسید ppm با توجه به افزایش پیوسته نرخ‌ها به میزان چند درصد در میلیون هر سال یا بیشتر، این قماری است که برخی از فرزندان ما ممکن است نیاز به آن داشته باشند.

طبق یک مطالعه بر روی ارزیابی‌های IPCC که توسط کمپ و همکارانش در اوایل سال جاری منتشر شد، تمرکز تحقیقاتی این نهاد بین‌دولتی به اندازه کافی با چنین موارد پرت روز رستاخیز سروکار ندارد.

برگرفته در زمینه تحقیق قبلی که نشان می‌دهد ما به‌طور تاسف‌باری از آنچه دقیقاً اطلاع نداریم به نظر می‌رسد با گرم شدن بیش از ۲ درجه سانتیگراد، در صورت شکست برنامه‌های خوش‌بینانه‌تر، ممکن است فرصت طلایی را برای آگاهی بهتر از دست بدهیم.

“مواجهه با آینده‌ای که تغییرات آب و هوایی شتاب‌دهنده است و در عین حال نسبت به بدترین سناریوها نابینا باقی بماند، است. می‌گوید کمپ می‌گوید: «مدیریت ریسک ساده در بهترین حالت و در بدترین حالت تا حد مرگ احمقانه». چشم انداز قطعه ives در PNAS منتشر شد.